Zo! Onze woonkamer is klaar voor gebruik!

Het was een werk van lange adem. Waarvan het zaadje geplant werd in de eerste lockdown.

Vooral in mijn hoofd toen nog... Want ik had wel een hoop ideeën, maar ik bleef iedere keer twijfelen of ik deze wel zou (kunnen) uitvoeren. 

Toen de eerste lockdown achter de rug was en wij in juni 2020 de deuren weer mochten openen, had ik echter vooral het idee van een gemiste kans. Waarom had ik dat in hemelsnaam niet gewoon aangepakt? Een zee van tijd... en niks om handen... 

En toen kwam de tweede lockdown. Het kon niet anders! Dat moest een teken zijn! :) 

Maar desondanks stak de twijfel toch weer de kop op. Dat was echter buiten Angela gerekend. Zij zat omwille van de lockdown ook thuis zonder werk. En zo werden we al gauw elkaars bubbelcontact. 

En dat mag je gerust letterlijk nemen ;-p

Zo dus! We begonnen er maar aan. Als je goed kan tellen zijn we nu meer dan een jaar verder. Maar hoe zeggen ze dat... Rome is ook niet in 1 dag gebouwd.

Ondertussen heeft onze maandelijkse bierproeverij al 7 keer plaats gevonden in De Woonkamer en zijn de eerste vergaderingen en familiebijeenkomsten een feit.

Ik wil bij deze ook gebruik maken van de gelegenheid om een hele DIKKE EN WELGEMEENDE MERCI te zeggen aan de helpende handen, zonder wie ik dit hele project vandaag nog niet had afgewerkt.

In het bijzonder mijn bubbel-bestie Angela. Voor de vele uurtjes handen uit de mouwen steken, op en neer rijden om spulletjes te gaan halen en ondanks het stof op ons gezicht of de aceton in onze neus toch altijd met een glimlach (wat zeg ik... schaterlach!) blijven doorgaan.

Mijn mama om te komen opdagen op de meest onmogelijke tijdstippen als ik toch weer last-minute de camionette nodig had of iets van de winkel moest hebben (liefst binnen 5 minuten na mijn telefoontje). Sjouwen, slepen, nog eens versjouwen en nog maar eens verslepen. Allemaal niks te veel. En dan bellen er ook nog 3 andere dochters tussendoor... Hoe doe je het?

Bieke voor haar oog voor detail, interieuradvies en ooh ja... voor het geweldige idee om tussendoor nog eventjes 150 adventboxen te maken!

De vele vriendenhanden die licht werk maakten: Michiel, Stephan, Jan (jaja, zelfs onze concullega van Het 8ste Sacrament is tussen de eigen verbouwingswerken door ook nog een handje komen toesteken), Johan en Tim

De vakmannen die we hebben ingeschakeld: VTK Vangeneugden, TMTS Interieur en Renovatiewerken en TSA. 

En natuurlijk mijn eeuwig geduldige man, Erwin. Al verander ik 100 keer van idee, al werk ik niet zo goed met takenlijstjes, al maak ik er weer een rommeltje van in ons huis, hij bewaart de rust en kalmte. Waardoor de rust ook wederkeert in mijn hoofd.   

Ik bladerde nog eens door het fotomapje, anderhalf jaar in anderhalve minuut ziet er zo uit:

Zoek jij een leuke locatie?